Waarom is in slaap vallen soms zo moeilijk?

Slapen en kinderen; ik geloof dat er geen onderwerp in de opvoeding van kinderen is waar zoveel ouders mee worstelen. Ja er zijn altijd die uitzonderingen, maar veel ouders kennen het fragiele moment op de dag, waar iedereen moe is maar kinderen weigeren zo te gaan slapen, zoals wij ouders ons dat hadden voorgesteld.

Kinderen klagen over angsten, huilen, willen niet alleen zijn en klampen zich aan hun ouders vast en ouders raken oververmoeid, gefrustreerd of voelen soms zelfs groeiende agressiviteit. Hoe kan het toch dat inslapen zo lastig is? Wat is de oorzaak en is er een manier om de ingewikkelde situatie te verbeteren?

Op reis.

Stel je eens voor je bent op reis geweest met een aantal vriendinnen. Je komt thuis en loopt over van alle belevenissen die je hebt meegemaakt, maar je echtgenoot heeft geen tijd en geen oor om naar je verslag te luisteren. Er mogen mensen zijn die genoeg aan zichzelf hebben, maar de meeste zullen zich eenzaam of afgewezen voelen. Je blijft alleen met dat wat je hebt beleefd en het niet gehoord worden kan je woedend, teleurgesteld of verdrietig maken.

Dag- en nachtkant

Ieder mens heeft een innerlijk leven. Het is de kant waar je gedachtes, verlangens en je gevoelens wonen. Het uiterlijke leven wat je hebt, kunnen andere mensen zien, dat zijn je woorden en je daden. Die buitenwereld zou je zoals oude culturen dat soms noemde ook wel dagkant kunnen noemen en de binnenwereld de nachtkant.
De dag zelf kent natuurlijk ook een dagkant en een nachtkant. En er vanuitgaande dat de reis van een mens uit meerdere levens bestaat, kan je je goed voorstellen dat die levens ook een dag- en een nachtkant kennen. Het leven op aarde zie ik daarbij als de dagkant, omdat dat voor ons het zichtbare en grijpbare leven is.

Loslaten

De scheidslijn tussen de dag- en de nachtkant is interessant en de overgang tussen die twee werelden vaak niet zo eenvoudig. Om je goed te kunnen bewegen tussen dag- en nachtzijde is veiligheid en geborgenheid nodig. Pas als je echt veilig en geborgen voelt, kan je loslaten. Is het niet zo dat je pas echt jezelf kan zijn als je handelen en je voelen met elkaar corresponderen omdat je los hebt kunnen laten?

Een mens die op het punt staat te sterven heeft ook dat moment van loslaten nodig. Je geborgen weten in een grotere dimensie geeft vertrouwen. Vaak zie je dat stervende mensen pas los kunnen laten op het moment dat ze even alleen zijn. Je ziet aan het eind een soort van berusting, waardoor de stap naar de hemelse reis aan de nachtkant makkelijker is.

Zo is het natuurlijk goed te begrijpen dat het voor het slapen gaan ook van belang is je geborgen of veilig te weten. Wij volwassenen kampen wel eens met volle hoofden, zorgen, planningen en werk waardoor we klaar wakker in bed liggen. Weer staat ons het los kunnen laten in de weg. Zijn de zorgen aan kant of doen we ‘ontspanningstrucjes' door de focus op ons lichaam te leggen, te mediteren, via ASMR of desnoods schaapjes te tellen, dan kunnen we loslaten en zijn we opeens in dromenland.

De reis van het kind

Kinderen functioneren natuurlijk net zo. Elke dag opnieuw gaan kinderen op reis. Veel belevenissen, die voor ons alledaags zijn, maken nog grote indruk. Veel indrukken en emoties moeten nog verwerkt worden en een plaatsje krijgen. Daarbij komt een kind pas net terug van de voorgeboortelijke reis. Allemaal indrukken, ervaringen, emoties en wellicht karmische plannen waarbij het kind jouw 'gevoelsoor' en aanwezigheid nodig heeft.
De grootste honger van kinderen is zich gezien, geliefd en geborgen voelen. Pas als een kind die veiligheid ervaart, kan het loslaten en in dat ontstane vertrouwen zal het ook beter kunnen gaan slapen.

3 vragen

Ondanks dat we kleine kinderen nog niet kunnen vragen over hun reis en belevenissen, is het op onbewust niveau toch behulpzaam voor het kind als we ons bezig houden met de wat in het kind speelt.

Probeer eens naast het bed van je kinderen te gaan zitten en je te focussen de volgende vragen:
1. Waar kom je van vandaan en wat heb je daar beleefd voordat je bij ons kwam?
2. Wat is jouw weg? Wat is je doel? Hoe gaat jouw leven eruit zien?
3. Hoe kan ik jouw begeleiden op jouw levensweg?

Het gaat er dan niet om dat je antwoorden vindt op deze vragen. Het gaat erom dat je je aandacht, zonder je te laten afleiden, richt op deze vragen en je je daarmee nog sterker verbindt aan de levensweg van je kind. Er ontstaat een ruimte vol vertrouwen en geborgenheid die het je kind makkelijker zal maken om los te laten.

Is die geborgenheid niet de opgave aan ons ouders, die het kind de kans geeft te groeien tot een krachtige persoonlijkheid in balans?

Meer lezen over slapen? Lees de volgende artikelen:
Baby's slaapje is heilig, maar waar?
Goede gewoontes voor het slapengaan.

Luister ook mijn Podcast met Susannah van Moederschap in Ontwikkeling over slapenstijd.