Een magisch Sinterklaasfeest
Wie kent dat gevoel van dat je door de straat loopt en je het idee hebt dat je net een veer en een kleurige pet de hoek om zag flitsen? Of wie sloop er vroeger, net als ik in de nacht zijn bed uit om door de gordijnen te gluren of je misschien Sinterklaas op het dak zou zien? Voor mij als kind was Sinterklaas gehuld in magische nevelen. Zoals de Duitse Nikolaus onzichtbaar blijft, maar altijd een spoor van fairy dust achter zich laat, zo betoverend en ontastbaar was de Sint ook voor mij in mijn kindertijd.
Leestip: Inspiratie voor schoencadeautjes en de adventskalender.
Sinterklaas, een leugen?
In ons gezin is Sinterklaas, net als Sint Maarten of Maria en Jozef, een verhaal. Het verhaal van een man die anderen wil helpen. Hij deelt zijn rijkdommen met hen die het nodig hebben, want kunnen geven maakt blij. Wij blijven weg van grote Sinterklaasevents, kruipen niet bij Sint op schoot, kijken niet het Sinterklaasjournaal met stressige cliffhangers en praten niet over wat Piet zal doen als je niet braaf bent geweest. We kijken Sinterklaasboeken, zingen Sinterklaasliedjes, bakken pepernoten zodat ons huis geurt van de speculaaskruiden, knutselen Sinterknutsels en geven vragen over de Sint gewoon terug…. „Wat denk jij?“
Als standaard cadeau kregen de kinderen toen ze klein waren iets voor de verkleedklerenkist, want ook zij kunnen Sint, Piet, ridder of dokter zijn. Ik vertel geen leugens maar laat mijn kinderen in de magie geloven omdat ze erin willen geloven. Net als dat er dwergjes mogen rondlopen in het bos en hun geliefde pop ook daadwerkelijk getroost moet worden als ze gevallen is. Voor kleine kinderen bestaat er nog een dromerige wereld die ergens tussen de werkelijkheid en de fantasie zweeft. Leer kinderen niet te geloven in de Sint, maar verklaar ze ook niet intellectueel de wereld uit angst om te liegen. Op een dag wordt elk kind wakker en komen de vragen. En opeens komt het besef hoe het zit en is het tijd een ingewijde te worden in de raadselen rondom de Sint. (Lees onderaan dit blog mijn verhaaltip)
Sinterklaasgekte
Opvallend van tegenwoordig vind ik hoe reëel en tastbaar de Sint voor kinderen is geworden. Sint komt via het Sinterklaasjournaal tot op de poriën scherp de huiskamer binnen. Sint is niet in vraagtekens gehuld, maar we leven vol emotie mee met alle ervaringen en tegenslagen op zijn tocht naar Nederland. Na de intocht van de Sint begint de tijd van opwinding pas echt. Dagelijks mogen de schoenen gezet worden, elk weekend vinden er Sinterklaasevenementen plaats, elk kind kan wel een paar keer Sint en Piet live ontmoeten ("Hé mam! Die baard is heel anders dan die van Sint op TV!"), de grote speelgoedwinkels kunnen hun Dagobert Duck geluk niet op en op 5 december komen de grootste zakken vol met cadeaus de huizen binnen om opengescheurd te worden op zoek naar de iPhone die bovenaan het verlanglijstje stond. Vier weken lang slaan de kinderhartjes in razend tempo, draaien wij ouders op hoge toeren om aan de verwachtingen van de Sint te kunnen voldoen en zijn we allemaal weer blij als de rust op 6 december is weergekeerd…voor even…
Maar wat was ook alweer het idee van het Sinterklaasfeest? Sinterklaas is heilig verklaard omdat hij mensen in nood hielp. Wij gedenken Sinterklaas door te delen en door het zo moedig te zijn onszelf in de spiegel te durven bekijken. Lees mijn Sinterklaasblog over de achtergronden van Sint en Piet. Naar mijn bescheiden mening gaan we met de huidige ietwat consumentistische, more is more trend een beetje voorbij aan het idee van dankbaarheid, verwonderende vreugde en geheimzinnigheid.
Pietendiscussie
Is die er nog steeds? Dit waren mijn gedachten in hoogtijdagen, waarbij ik eerlijk toegeven moet dat ik het punt in het begin eerst ook niet snapte. Maar ik heb geleerd, want weet je, we zijn het in de basis eigenlijk zo met elkaar eens! We houden van mooie tradities en we willen een fijn feest voor ieder kind. Als dat je vertrekpunt is, dan houd je niet vast aan dat wat was, maar dan zoek je samen naar iets wat iedereen blij maakt; dát is delen en dát is jezelf in de spiegel durven kijken.
Het is een feit: sinds het leven van de Heilige Nicolaas in de 13e eeuw, is het feest talloze keren aan de veranderende tijd en het samenstromen van culturele invloeden onderhevig geweest. Waarom dan nu zo krampachtig vasthouden aan iets, wat voor kinderen niet van het geringste belang is?
Ik ben vol vertrouwen; er zal wat tijd overheen gaan, maar samen vinden we nieuwe tradities! Bij ons in ieder geval op de jaartafel mooie roetveegpieten in alle huidskleuren die onze aarde rijk is.
Less is more
Ik kies voor de magische, kleine, warme familiaire versie van het Sinterklaasfeest. Wij bekijken de Sint alleen bij de intocht. We zingen, we lezen, we bakken en delen uit aan onze dierbaren. Schoentjes zetten is een feest en kan prima 1x per week. En als je niet gewend bent dat altijd alle wensen in vervulling gaan, dan zie je zelfs nog de grote dankbaarheid in de ogen van die kleine snoetjes als ze een een heerlijk mandarijntje en een handje vol pepernoten vinden. Geniet van een Sinterklaasavond waarbij de harten kloppen van verwachting, geniet van de warmte bij de open haard en de gezelligheid, lach, zing, smikkel en deel. En ben dankbaar voor alle materiële en immateriële geschenken, want dankbaarheid is de herinnering van het hart.
Een heerlijke Sinterklaastijd gewenst!
Meer lezen en zingen?
Wie was eigenlijk Sinterklaas, hoe zit het met die Pietjes? Inspiratie nodig welke liedjes je nieuw kan leren en welke boeken mooi zijn voor deze tijd? Lees het in mijn Sinterklaasblog.
Voor andere jaarfeesten klik hier.
Wil je meer lezen over hoe je een jaartafel kan maken, kijk hier.
Hier een link naar YouTube. Ik zing Sinterklaas liedjes zodat je bij interesse mee kan zingen en ze zo nieuwe liedjes kan leren. Succes!
Bij Waldorf Inspiration vind je inspiratie voor de jaartafel. Kijk op Facebook, Instagram of Pinterest.
Sinterklaas - zo vertel ik het mijn kind
"Heel lang geleden woonde er in het verre land Spanje een oude man die Nicolaas van Myra heette. Hij was een eenvoudige en vrome man, die elke dag zijn stukje grond bebouwde en zijn beesten verzorgde. De man was zeer geliefd in zijn dorp, omdat hij altijd alles deelde van hetgeen zijn kleine landje aan groenten opbracht. Vaak gaf hij zelfs meer weg dan hij zelf kon missen. Jaar in jaar uit woonde Nicolaas daar vredig.
Verder lezen? Klik hier!
2 reacties
elizabeth
Yes, voor less is more! Ik ben blij niet in Nederland te wonen en dus het mega Sintcircus niet mee te hoeven maken. Mijn kinderen kijken niet naar de intocht of naar het sinterklaasjournaal, hoewel ik dat zelf wel deed als kind. Pakjesavond doen we ook niet. De wasmanden vol cadeaus staan me tegen. We zetten drie keer het schoentje (omdat 3 sintweken al best veel zijn voor jonge kinderen…), twee keer in het weekend en de laatste keer op de avond van 5 december.
Omdat er geen pakjesavond is, mogen de schoencadeautjes van mij best wat duurder zijn. Dochter krijgt bijvoorbeeld een sint prentenboek en een sinterklaasliedjes CD bij de eerste keer schoen zetten, om de stemming er in te krijgen. Ook bakken we een keer pepernoten. Vorig jaar kregen ze een chocoladeletter in hun schoen en dat heb ik geweten, wat een stuiterkinderen had ik toen! Dit jaar dus wat kleinere sintchocolaatjes (munten ed) in de schoen. Sint komt op school op bezoek en dat is de enige keer dat ze hem in het echt zien.
Deze gewoontes zijn vanzelf zo ontstaan, maar ik ben er wel heel blij mee. Als de tijd van ‘geloven’ voorbij is, zou ik een traditie van lootje trekken met gedicht wel leuk vinden. Op die manier blijft de magie van de sinterklaasperiode toch nog een beetje hangen…
Karin
Dat heb je weer heel mooi gezegd Eveline!