
Minke Hoeksma
Leeftijd: 40 jaar
Beroep: Insta-blogger op @waldorfmom_vrijeschoolmoeder, beeldend kunstenaar en freelance schrijver.
Kinderen: dochter (7) en zoon (bijna 5)
School: Gouda
Oudvrijescholier: Nee
Je kan Minke volgen via haar inspirerende Waldorfmomaccount, daarnaast beheert zij ook het account van @despeeldoos.
Hoe heb je de vrijeschool leren kennen?
Mijn vriend heeft op de vrijeschool gezeten (basisonderwijs en een deel van de bovenbouw) en mijn schoonmoeder is kunstzinnig therapeut (beeldend). Het komt bij ons dus van de schoonfamilie. Maar zodra de oudste geboren was en we in Amsterdam (waar we destijds woonden) al bijna direct moesten gaan nadenken over schoolkeuze i.v.m. wachtlijsten, ben ik me gaan verdiepen in het vrijeschoolonderwijs en toen was de keuze snel gemaakt.
Waarom heb je voor de vrijeschool gekozen?
Toen ik nog geen ervaring als vrijeschoolouder had- stelde ik me vaak gerust met de gedachte dat mijn vriend (projectmanager in het Klinisch onderzoek) -ondanks (?) de vrijeschool- (zo zei ik altijd gekscherend) is geworden wie hij is. Als in: niet elke vrijescholier wordt later automatisch een creatieve gekkie ☺
Wat maakt de vrijeschool uniek?


1. De opdeling van de ontwikkeling van het kind in 7-jaarsfasen en het aanpassen van de lesstof aan waar de leerlingen zich bevinden in hun ontwikkeling.
2. De inzet van vakleerkrachten en het -ook buiten de kunstzinnige vakken in bijvoorbeeld de reken- en taallessen aanspreken van alle gebieden: denken, voelen én willen.
3. De nadruk op het vrije spel in de kleuterklassen. Met daarbij een andere kijk op leerrijpheid, waardoor een jaartje langer kleuteren heel gewoon is.
4. Next-level ouderparticipatie; je kiest niet alleen voor je kind voor de vrijeschool maar ook heel bewust als ouder want er wordt echt inzet en betrokkenheid van je gevraagd. School en thuis zijn geen aparte werelden, maar zoveel mogelijk met elkaar vervlochten tot 1 veilige leef- en leerplek.
5. En dan uiteraard het feit dat de focus binnen het onderwijs niet ligt op prestaties maar op persoonlijke groei.
6. Tot slot, last but not least (!) de verbindende, tot de verbeelding sprekende, smakelijke saus die de meeste reguliere scholen missen en die structuur, herkenbaarheid en houvast biedt in het jaar: de jaarfeesten!
Zijn vrijescholieren wel voorbereid op het echte (harde) leven?
En dan nog even -ten overvloede- dit: Dat je via sprookjes, fabels en andere vertellingen leert over goed en kwaad, heldendaden en ontredderden wil natuurlijk niet zeggen dat je in een sprookjeswereld leeft of gelooft. Het bewuste contact met de natuur, met je eigenste ik en de mensen om je heen zorgen er juist voor dat vrijeschoolkinderen met 2 benen stevig(-er) in het hier en nu staan.
Is iets van de waldorfpedagogiek zichtbaar bij jullie thuis?
Schermtijd is na een paar jaar van trial en error beperkt tot 1 vast moment op beide weekenddagen, wat duidelijkheid geeft én blijere kinderen. We zijn graag buiten, zaaien en oogsten als beginnende moestuiniers in onze achtertuin en we hebben 2 heel enthousiaste seizoenstafel bouwers die op eigen initiatief de natuur weer binnenshuis brengen. We bakken ons eigen brood en maken + repareren veel zelf. Zo zien de kinderen dat je niet alles hoeft te kopen, maar ook hoeveel werk, tijd en materiaal er in het vervaardigen van een item zit en dat je het dus ook niet ‘zomaar’ weggooit of afdankt. Dit heb ik ook echt van huis uit meegekregen. Het credo van de vrijeschool; “Goed materiaal maakt het werken een stuk leuker en inspirerender” werkt zowel in mijn kunstenaarspraktijk als in bijvoorbeeld het teken- en schildergerei van de kinderen door.
Wat zijn jouw herinneringen van je eigen schooltijd?
Wat waren jouw lievelingsvakken?
Nederlands vanwege het lezen, de verhalen en de taal, Biologie vanwege de ongekend inspirerende ‘begeisterde’ docent meneer Bannink en natuurlijk -hoewel het bij ons op school geen examenvakken waren- Handvaardigheid en Tekenen. Dat laatste vak eigenlijk meer óndanks dan dankzij de docent. Hij wist mij met name heel goed zonder woorden duidelijk te maken dat ik me vooral niet speciaal hoefde te voelen.
Wat wens je vrijescholen toe?
Aandacht voor de kern van de vrijeschoolpedagogiek en ruimte om deze naar eigen inzicht vorm te geven. En heel veel bevlogen ouders die hen helpen de school te dragen en deze nog meer inclusief- en toekomstbestendig te maken. Oh én laten we beginnen met betere salarissen voor de leerkrachten.
Wat wens je kinderen toe voor hun toekomst?
Ga hier terug naar Kiezen voor Waldorf