Ken je ze al, de cyclus van acht jaarfeesten? Deze jaarfeesten in een nieuw jasje ontstonden vanuit de behoefte om te werken aan een hernieuwde blik op de feesten zoals die graag op waldorfscholen worden gevierd. Lees hier het artikel: Die jaarfeesten - kan dat niet anders?
In de basis zijn er vier grote feesten verbonden aan de natuur: de lente-equinox, de zomerzonnewende, de herfst-equinox en de winterzonnewende. Dit is het grote ademhalingsritme van de aarde. Tussen deze vier punten klinkt een zachtere hartslag, die het midden van de seizoenen markeert. Ze vormen samen de acht jaarfeesten, die de gemeenschappelijke kern bevatten van alle seizoensgebonden feesten die ons land rijk is. Feesten waarmee we diepe inhoud kunnen geven aan wat we willen vieren, waarmee we inclusief zijn en waarin we individuele kleur kunnen aanbrengen door de tradities waarmee we de feesten vorm geven.
Hierbij een uitnodiging om samen naar deze cyclus van acht feesten te kijken. Eentje van Margo maakte de prachtige beelden erbij. Het is een proces in beweging, en jij bent van harte uitgenodigd om mee te denken, te creëren en te schrijven.
De feesten op een rijtje met een datum als indicatie. Klik op de verschillende afbeeldingen en lees over de feesten.
Winterlicht - 1 februari
Lentefeest - 21 maart
Lentedans - 1 mei
Zomerfeest - 21 juni
Zomeroogst - 1 augustus
Herfstfeest - 21 september
Herfstnacht - 1 november
Winterfeest - 21 december
3 reacties
Yvonne Kessels
Beste Eveline,
Mooi en dapper dat je wilt kijken hoe het inclusiever kan.
Ik wilde hier even delen dat ik door de jaarfeesten thuis te vieren met mijn kinderen, dat ik daardoor in contact ben gekomen met Jezus Christus!
Eerst vond ik het maar niks, ik had nogal wat negatieve (katholieke) ideeen over Christus. Maar dit veranderde gaandeweg door de feesten te vieren en ook door te lezen hoe Steiner Christus ervaarde. Ik kwam tot de conclusie dat Christus als bron zuiver is, maar (in mijn ogen) de katholieke invulling daarvan niet helemaal…
Nu ben ik er heel erg blij mee dat ik een verbinding ervaar met Christus en vier ik de jaarfeesten heel graag met de dubbele betekenis. Dus zowel de seizoenen, als het christelijke aspect.
Ik vind trouwens dat op de school van mijn kinderen er niet of nauwelijks over de christelijke achtergrond van de jaarfeesten word gesproken, daardoor kan ierdereen meevieren denk ik. Maar toen mijn kinderen wat ouder werden, heb ik dus zelf als ouder de diepgang in de feesten gebracht, met alle gevolgen van dien! Hahaha!
Liesbet Ernsten
Ik werk op een babygroep in de antroposofische opvang. Daar vieren we de jaarfeesten heel klein. Zoals met Maria lichtmis. De gordijnen dicht een schaal met drie drijfkaarsjes aan. Alle liedjes van Sint Maarten t/m Driekoningen laten we nog een keer horen. Hoe de kinderen dan kijken, die verwondering dat is zo mooi. Van deze kleine dingen genieten en dan juist je zo verbonden voelen met elkaar.
loes voorthuis
mooi hoor de feesten linken aan de natuur. maar het belangrijkste is dat wij, de volwassenen ze innerlijk beleven en de christelijke oorsprong leren begrijpen. waarom bijv het michaelsfeest zo belangrijk is in deze tijd van de geest Michael, die ons helpt door moed en ook inzicht de problemen van deze tijd te leren het hoofd te bieden. als het alleen om reflectie van de natuur zou gaan zal menig volwassene denk ik al gauw de moed opgeven. het gaat erom moed te vinden in de achtergronden van de werkelijke waarden. die elk jaar opnieuw weer gevonden moeten worden om de feesten op een waardevolle manier te kunnen vieren.
dat is het enige dat ons kracht kan geven.