De strijd met draken

Niets is alledaagser dan het dagelijkse gevecht met onze draken. Dit gevecht speelt zich niet af in de middeleeuwen. Nee, deze strijd voeren wij in ons en met onszelf. Vol goede moed starten we regelmatig de dag met het voornemen betere ouders voor onze kinderen te zijn, daadkrachtiger op te treden voor een beter milieu, een gezondere levensstijl te omarmen of lastige eigenaardigheden van onszelf aan te pakken. En regelmatig moeten we aan het eind van de dag, toegeven dat onze draken sterk zijn en onze wil niet beschikte over de ijzeren 'zwaard' kracht waarop we eerder de dag nog zo hoopten. 

Leestip: Michaël en het oogstfeest.

Maar we laten ons niet ontmoedigen! Ons hele leven is een grote ontwikkelingsreis waar we mogen leren door vallen en opstaan. En weer dapper verder te gaan. Hoe inspirerend is het voorbeeld van onze kleine kinderen. Terwijl bij ons volwassenen nog wel eens het gevoel van verslagenheid of falen de kop op kan steken, zo lijken onze kleintjes onvermoeibaar. De ontwikkelingsdrift van een dreumes die wil leren lopen, is wellicht het sprekendste voorbeeld. Als een kind zou redeneren als een volwassen en na de zoveelste mislukte poging tot lopen zou roepen: ‘Dit kan ik toch niet! Ik ga dit niet eens meer proberen!’ Dan zou er niet zoveel van dat lopen terecht komen. Maar dat doet een kind niet. De wil tot ontwikkeling zit zo diep verankerd in het kind, dat het zal oefenen tot het lukt en het de nieuwe vaardigheid beheerst. Die ontwikkelingsdrift is, zij het soms sluimerend, ook in elk van ons nog steeds aanwezig. Het bewuste besluit te willen ontwikkelen, is de zin van het leven - tot over de grenzen van leven een dood. Dat maakt ons werkelijk mens. We moeten slecht, elke keer opnieuw, zo moedig durven zijn!

Want...wie nooit bang is, kan ook nooit dapper zijn.

Michaël

We bevinden ons momenteel in de Michaelstijd  - de ultieme tijd van het jaar om onze draken eens diep in de ogen te kijken. Het michaelsfeest is het eerste feest van de drie heiligenfeesten van de herfsttijd. Michaël, Sint Maarten en Sint Nicolaas - ze staan alle drie symbool voor innerlijke kwaliteiten die in ons mensen kunnen groeien.

Maar wie denkt dat Michael een louter christelijke of kerkelijke engel is heeft het mis. En Michaël een man? Ook mis. Natuurlijk is de naam verbonden met het mannelijke en het christelijke, maar de kracht en de kernkwaliteit van deze aartsengel is evenmin gebonden aan geslacht als aan religieuze overtuiging. Overal op de wereld, in verschillende culturen en religies, vind je geestelijke gestalten die net als Michaël kracht, moed, evenwicht en een zuiver bewustzijn in de wereld willen brengen. Niet dat westerse mannelijke beeld van Michael, maar juist de geestelijke werkelijkheid van dit wezen inspireert ons tot het overbruggen van verschillen tussen culturen, religies en sekse. Het feest van Michaël zou werkelijk een feest van al ons mensen zijn, als onze focus is gericht op het algemeen menselijke, zodat we samen moedig ten strijde trekken, door ons met bewustzijn, daadkracht en liefde in te zetten voor de ontwikkelingsweg van de mensheid.

O Michaël gij zoekt mensen,
Wier denken klaar is en rein,
Hun zuivere gedachten:
Zij kunnen helpers zijn.

O, Michaël gij zoekt mensen
Wier voelen warm is en echt,
Zij kunnen door hun liefde
Verlossen wat grof is en slecht.

O Michaël gij zoekt mensen
Wier willen is machtig en sterk,
Zij kunnen door hun daden
Verrichten het schoonste werk.

O Michaël wij willen allen
Eens zulke mensen zijn,
Wier willen, voelen, denken
Is sterk en warm en rein.

Tekst: Lena Struik

De weg naar binnen

De aarde is, op ons noordrijk halfrond, begonnen aan de inademingsfase van het grote jaarritme. We bereiden ons langzaam voor op de donkere dagen met als hoogtepunt de geboorte van de lichtimpuls met kerstmis. Michaël helpt ons wereldse en persoonlijke draken te overwinnen. Nee, we doden de draken niet, maar we overwinnen. We overwinnen omdat draken die we beheersen ook  juist heilig kunnen zijn. Zo kan het licht in ons mensen groeien. Durf jij de strijd aan?

En wellicht....

Wellicht zijn alle draken in ons leven
Uiteindelijk prinsessen
Die er in angst en beven
slechts naar haken
Ons eenmaal dapper en schoon te zien ontwaken.
Wellicht is alles wat er aan verschrikking leeft
In diepste wezen wel niets anders dan iets
Wat onze liefde nodig heeft. 

Rainer Maria Rilke

Vielleicht sind alle Drachen unseres Lebens Prinzessinnen, die nur darauf warten uns einmal schön und mutig zu sehen. Vielleicht ist alles Schreckliche im Grunde das Hilflose, das von uns Hilfe will.