Hendrik Jan (Anne) Bakker

Leeftijd: 53
Beroep: Juridisch secretaresse
Kinderen: 3 kinderen in de leeftijd van 21, 19 en 13 jaar
School: De Vrije School (Den Haag) en Waldorf Grotius (Delft)
Oudvrijescholier: Ja, Vrije School Michaël (Bussum) en Stichtse Vrije School (Zeist)

Hoe heb je de vrijeschool leren kennen?

Waarom kies je voor de vrijeschool?

Ik heb na de twaalfde klas nog twee jaar reguliere havo gedaan en vond dat onderwijs zo kaal dat voor mij vast stond dat mijn kinderen ook naar een vrijeschool zouden gaan. Gelukkig stemde hun moeder daarmee in. Zij werd vooral getriggered door de warmte die de klassen uitstraalden.

Wat zijn de grootste verschillen tussen vrijescholen en andere vormen van onderwijs?

Het belangrijkste verschil is dat de lesstof aansluit bij de belevingswereld en de neurologische ontwikkeling van een kind. Als je iets te vroeg aanbiedt, zal het langer duren voordat het is aangeleerd. Vrijescholen beginnen later met lezen, schrijven en rekenen, maar in de zesde klas zijn de kinderen echt op het zelfde niveau als op andere scholen. Als dat niet zo is, is er gewoon slecht les gegeven. Doordat er later begonnen wordt en er wat langer over wordt gedaan, blijft er in de kleuterleeftijd tijd over om door te spelen, geleid of vrij, motoriek en sociale omgang goed te oefenen en in de hogere klassen voor verhalen uit de verschillende cultuurperiodes die iets wakker roepen in de ziel van de kind, of hun emotionele ontwikkeling ondersteunen.

Leestip: Veelgestelde vragen over de vrijeschool

Zijn vrijescholen dure en elitaire scholen?

Vaak wordt gezegd dat vrijescholen elitaire scholen zijn. Dat is dan vaak om ze omlaag te halen. Meestal wordt dan bedoeld dat het dure scholen zijn die niet voor iedereen betaalbaar zijn. Dat klopt niet. Ja, er wordt een hoge ouderbijdrage gevraagd, gemiddeld vier tot vijfhonderd euro per jaar. Maar die bijdrage is vrijwillig. Ouders die op of onder het bestaansminimum leven, betalen vaak helemaal niets en dat wordt ze niet kwalijk genomen (uitzonderingen daargelaten). Hun kinderen worden nergens van uitgesloten, zoals op andere scholen met een eigen bijdrage vaak wel gebeurt. Uit solidariteit betalen ouders uit de hogere inkomensgroepen vaak veel meer dan vijfhonderd euro.

Iets anders is de keuze voor de vrijeschool. Ouders kiezen vaak heel bewust voor die school en hebben daar extra kosten en langere reistijden voor over. In die zin is de vrijeschool inderdaad elitair. Gelukkig kiezen ook steeds meer mensen met een niet-westerse culturele achtergrond de laatste jaren vaker voor een vrijeschool, waardoor de scholen cultureel diverser worden.

Wat wens je vrijescholen toe?

Ik wens vrijescholen meer vrijheid van inrichting toe. Overheid en inspectie stellen steeds strengere eisen. Daardoor is het in de hoogste klassen niet meer mogelijk om het vrijeschoolcurriculum te volgen. Er gaat veel tijd zitten in examenvoorbereiding, iets wat in mijn tijd nog in een extra dertiende klas gebeurde. Sowieso is het voor mavo- en havoleerlingen niet meer mogelijk de twaalf leerjaren vol te maken. Daardoor krijgen zijn bijvoorbeeld geen biografieperiode meer, wat een enorm gemis is, omdat ze daar leren om bewust naar hun eigen rol in het leven te kijken. Voor meer vrijheid is het nodig dat ouders daar bij de overheid om vragen. Dat gebeurt niet. Er is geen ouderorganisatie die voor de belangen van vrijescholen opkomt. Ik heb geprobeerd ouders te mobiliseren, maar men ziet kennelijk geen urgentie.

Bij ons thuis

In ons huishouden zie je de waldorfpedagogiek niet direct terug. We hebben geen seizoenstafel of engelen aan de muur. We voeden ook niet strikt antroposofisch op. Doordat wij moslim zijn speelt de islam een belangrijke rol in de opvoeding. Ik probeer daar wel antroposofische accenten te leggen. En geweldloze communicatie speelt een grote rol. Mijn vrouw voedt vooral op vanuit haar Indonesische tradities. Het is dus een hele mix.

Wat zijn zo algemeen jouw herinneringen van je eigen schooltijd?

Ik heb fijne herinneringen aan mijn vrijeschooltijd. Hoewel ik vaak gepest werd, genoot ik van de verhalen, het tekenen en het schrijven. Ik was een echt euritmiekind. Daarin werd ik een met mijn omgeving. Toen ik op mijn achttiende in vier havo kwam, was ik geschokt door de enorme afstand tussen jongens en meisjes. Op de vrijeschool gingen jongens en meisjes op een gelijkwaardige manier met elkaar om. Op die havo waren het gescheiden werelden. Als een jongen met meisjes omging wat hij een mietje of meidengek en veel meisjes deden er alles aan om de aandacht van jongens te trekken. Ik vond het allemaal erg onvolwassen. Dat kwam niet alleen door het leeftijdsverschil.

Welke vaardigheden/kennis wens je kinderen toe als basis voor hun toekomst?