Oktober 2019
Magazine

Herfst 2019

Lieve lezer!

De herfst is alweer begonnen, het wordt alweer vroeger donker buiten en ik sta op het punt weer een jaartje ouder te worden. 1 oktober is het zover, dan mag ik niet zoals op de foto 1 kaarsje uitblazen, maar 37! En ik ben er trots op. Het leuke is namelijk dat ik me nog net zo voel als 15 jaar geleden, alleen nu gewoon gesetteld en veel zekerder van mijn zaak. Het enige andere verschil is dat de moeheid nu niet van het stappen komt, maar van de slapeloze nachten met drie kinderen 🙂 . Als ik een groepje 25 jarige studenten zie zitten, zou ik denken dat ik er nog prima tussen pas (op die ellendige 20 grijze haren en de iets minder strakke buik na dan).

Jarig zijn vind ik bijzonder, ik voel me vooral verbonden met mijn moeder omdat zij mij die dag op de wereld heeft gezet. Groots vier ik het niet vaak, maar verheug me natuurlijk nu al op de 100 knutsels van mijn jongens!

Verhuizen

Het is feest en niet alleen omdat ik jarig ben. Nee! Eindelijk is het zover. Eindelijk ga ik verhuizen van mijn blog.bientje.com domein naar everydaymommyday.com. Ik begon mijn blog ooit als Bientje; een veel te persoonlijke naam bleek later en al gauw ben ik overgegaan op Everyday Mommyday, een internationale naam over het dagelijkse moederschap (omdat ik uiteindelijk ook mijn blog in het Duits wil vertalen.) Alleen miste nog altijd de juiste website. Maar nu is die online en compleet in een nieuw en modieuzer jasje 🙂

Wat betekent dit voor jou?
We gaan dus verhuizen! Ga je mee? Dan wil ik je vragen om naar everydaymommyday.com te gaan en je daar opnieuw als abonnee aan te melden. Ik kan jullie niet handmatig meenemen, dat zullen jullie zelf moeten doen. Ik zal nog een paar keer op dit domein een herinnering sturen, maar alle nieuwste blogs komen dus vanaf nu op mijn nieuwe domein! Zo'n verhuizing doe ik maar 1 keer, geen zorgen. Wat een hoop werk! Er missen ook nog een hele hoop artikelen, maar die zal ik in de loop van de tijd ook weer toevoegen tussen alle nieuwe blogs door.

Ga je mee? Het lijkt me fantastisch alle vaste lezers daar weer opnieuw te mogen begroeten!

Liefs, Eveline

 

Hieronder lees je een paar van mijn miniblogs:

Onzekerheid

Everyday Mommyday Vandaag even op de biechtstoel😅...
Als semi hoogsensitief persoon is het helemaal niet eenvoudig om een blog te hebben. Waar ik het ene moment vol vuur en vlam ben van een onderwerp, zo onzeker ben ik als ik iets gepubliceerd heb. Het eerste half uur nadat ik iets gepost heb, ben ik overtuigd van het feit dat ik alles moet wissen en beter kan stoppen. 😅😱

Vermoeiende eigenschap, dat kan ik je wel zeggen! Kent iemand dit ook? Maar ik ga niet stoppen, natuurlijk niet, ik vind het veel te leuk😍🎉! En wie het niks vindt leest het toch niet.

Meer lezen

Van de dik 7000 (!) volgers en de vele mensen meer die nu sinds dik een jaar lezen wat ik schrijf, heb ik maar met een heel klein clubje werkelijk persoonlijk contact.

Ik deelde dit berichtje op social media en vroeg of mensen mij konden laten weten welke blogpost hen het meest heeft aangesproken. En heb een voorstel rondje voorgesteld. Ik heb veel aan de reactie gehad. Wie ook hier daar aan mee wil doen is van harte uitgenodigd daarover in de reacties hieronder te berichten. Dank! Hoeft niet hoor, alleen wie durft 😉😍

Dit ben ik 

Eveline, 3 jongens (2, 5, 6), getrouwd💏, juf, krenten uit de pap antroposoof, thuismama, pro 100% gedeeld ouderschap, kinderen 😍, huishouden 🙈🙊🙉, feminist, Den Haag, Duitsland, lezen, dansen (ook op de bar maar zonder alcohol💃🏻😊), sport 🤢, gezelschapsmens, turquoise, een echte weegschaal , knutseltante, langslaapster, spiritueel met de voetjes op de grond, strand☀️, endometriose, zingen, humeurige mensen allergie, lekkerbek, Debussy🎶, ongeduldig, systeemkritisch (Rutger Bregman for President!), praktisch, in mijn vorige leven een kat🐱, van buiten sterk, van binnen vaak onzeker en vast nog veel meer…

Lees hier mijn voorstelblog.

Sixtijnse Madonna

Sixtijnse Madonna VrijeschoolIs je de Sixtijnse Madonna ook wel eens opgevallen op vrijescholen? Weleens afgevraagd waarom dit wereldberoemde schilderij in alle antroposofische instellingen voor kleine kinderen hangt?

Het bijzondere van dit kunstwerk is dat een klassieke Maria te zien is die haar kind innig bij zich draagt en de weg lijkt te maken vanuit de hemel naar de aarde.

En is het niet juist dat beeld waar kleine kinderen zich onbewust mee indentificeren; in het middelpunt, gedragen, omhuld, geliefd en begeleid van hun voorgeboortelijke bestaan naar het leven hier op aarde?

Meer lezen
Kunst spreekt een eigen beeldentaal waarvan naast de uiterlijke verschijningsvorm een werking of stemming uitgaat. Omdat we op vrijescholen wensen dat kleine kinderen zich gezien, gedragen, omhuld, geliefd en begeleid voelen zodat zij zich als vrij mens kunnen ontwikkelen, straalt voor hen de Sixtijnse Madonna in iedere ruimte waar zij aanwezig zijn.

Meer lezen?

Volgens de antroposofie is er naast onze materiële werkelijkheid een immateriële werkelijkheid. De nachtkant van ons bestaan waar we met grote plannen vandaan komen om als mens op aarde te leven en waar we vol vertrouwen naar terug gaan als we sterven. Voor mij is dit een overtuiging of werkelijkheid vanuit het antroposofisch gedachtengoed, die los staat van ‘kerkelijk’ geloven. Wie zich laat inspireren door de antroposofie is vrij om welke overtuiging dan ook te hebben. Lees er meer over in mijn blog: Antroposofie voor beginners

Rafaël

De Sixtijnse Madonna is een van de beroemste schilderijen uit de Italiaanse Renaissance. Het werd in 1513/1514 voltooid door Rafaël. Het is gemaakt van olieverf op doek en is 269,5 cm x 201 cm groot. Het bevindt zich sinds 1754 in de Gemäldegalerie Alte Meister in Dresden.

Op het schilderij is de Madonne gekleed in rood en blauw met het Christuskind en paus Sixtus II en de heilige Barbara te zien. De drie figuren zijn in een driehoek geschilderd. De gordijnen die in de bovenste hoeken zijn teruggeslagen benadrukken het geometrische geheel. De twee iconische engeltjes aan de onderkant zijn misschien nog wel het meest bekend.

Seizoener

seizoener novemberOhhh ik ben zo trots! Mijn eerste artikel is gepubliceerd in het tijdschrift de Seizoener.

Deze zomer schreef ik een reactie op de, wat mij betreft, onterechte felle kritiek die in het nieuws verscheen over de vrijeschool. En nadat mijn artikel uitgebreid of social media is gedeeld, heeft het nu een mooi plekje op tastbaar papier gevonden.

Het begin van dit Seizoener avontuur is wel leuk om te vertellen. Ik zat namelijk met mijn man en maatje in de auto en sprak met hem over mijn onzekerheden die me soms een beetje van mezelf irriteren. Eens in de zoveel tijd word ik overvallen met vragen die ik mezelf stel: Waarom ik dit blog eigenlijk schrijf? Of het wel goed genoeg is?

Mijn man reageerde vol overtuiging dat dit juist precies het werk is wat ik moet doen. Hij heeft me zelden zo gedreven en overtuigd gezien. En volgens hem is het een kwestie van tijd tot een, voor mij relevant tijdschrift een artikel van mij publiceert.

En terwijl hij zijn zin nog niet tot het eind had uitgesproken, ging mijn telefoon met de hoofdredacteur van de Seizoener aan de lijn… En dit is het resultaat, mooi he!

De ander werkelijk zien

Kindje in de herfstHet valt mij wel eens op bij gesprekken dat veel gesprekken een soort uitwisseling zijn van ervaringen. Helemaal niet erg hoor, maar soms is het wel eens wenselijk iemand écht te zien en te horen. Echt naar de ander te luisteren zonder meteen een associatie te hebben naar een eigen belevenis, is helemaal niet zo eenvoudig. Dat is namelijk het moment dat de ik-zin in werking treedt.

Ik heb al een aantal zintuigen hier beschreven en de ik-zin is het meest persoonlijke- en het minst eenvoudige zintuig. Ik doe een poging je aan de hand te nemen. Ga je mee?

Meer lezen

Ik-zin

De ik-zin is het zintuig dat zich richt op de individualiteit van een ander. Het is een moeilijk zintuig, juist in deze, erg op onszelf gerichte tijd. Want om je echt in de persoonlijkheid van de ander te kunnen verplaatsen, moet je jezelf aan de kant zetten; even compleet loskomen. Los van wie jij bent met je eigen gewoontes en emoties, maar ook los van de gewoontes en emoties van de ander. Om iemand goed te leren kennen is het nodig dat je een stukje van de ander in jou toe laat. En dát is helemaal niet zo eenvoudig.

Als je verliefd bent is het makkelijker, je kan je zelfs zo verliezen in een ander dat je een klein beetje de ander wordt. Er is altijd een moment van antipathie nodig om weer op afstand en in jezelf te komen.

De individualiteit van een ander is het beste waar te nemen in de ogen van de ander. In het alledaagse contact is het daarom ook niet mogelijk en niet wenselijk om iemand te lang aan te kijken. Aankijken betekent het verdiepen in de ander, met het wegkijken kom je weer terug bij je zelf. Ook met het handenschudden voel je even de persoonlijkheid van een ander. Tussen de ogen of de handen ontstaat een intensieve ontmoeting van twee individuen.

Naast de blik in de ogen en de handdruk kan je iemands persoonlijkheid leren kennen in de lichaamshouding, de lichaamsbewegingen, in de stem en in de persoonlijke gedachtengangen.

Oefeningen:

1. Kijk iemand echt aan in de ogen. Zie jij werkelijk de ander en wanneer wordt het ongemakkelijk?

2. Let eens op een verjaardagsfeestje, werkmeeting, familiedag extra op hoe mensen op jou overkomen door middel van hun handdruk, hun lichaamshouding en de stem.

3. Probeer eens in een gesprek de komende tijd jezelf ‘uit’ te zetten en je echt te verdiepen in de ander.

Hoeveel mensen ken jij ECHT? Weet je wie jezelf bent? En zijn er mensen om je heen die je werkelijk ziet?

Zintuigen zijn in samenhang met onze gezondheid heel boeiend. Wanneer we namelijk in staat zijn intensief waar te nemen voelen we ons levenskrachtiger. Als we gezond zijn en blaken van levenskracht, zijn we ook beter in staat genuanceerder waar te nemen. Met die wetenschap is het van belang onze zintuigen te gebruiken en te scholen.

Leven met bewustzijn doet onze levenskwaliteit toenemen.

De beschrijving van alle 12 zintuigen vind je HIER.

Steen, plant, dier en mens

Bewust ouderschap met de antroposofieSteen, plant, dier en mens; 4 unieke werelden.

STENEN zijn alleen materie,
PLANTEN zijn levende materie,
DIEREN bewegen zich daarbij nog voort en overleven door hun instincten.
De MENS onderscheidt zich van de dieren doordat de mens in staat is bewust te denken, te voelen en te handelen: de mens is daarmee een moreel wezen.

Een mens zonder moreel besef, volgt zijn instincten en kan zich gedragen als een (niet liefdevol) beest. De slapende mens of een mens in coma heeft gelijkenis met de 'slechts' levende plantenwereld. En wie de treurige ervaring heeft om bij een stervende te zijn, heeft kunnen zien hoe in de eerste tijd na het intreden van de dood het leven steeds meer uit de mens verdwijnt en slechts materie overblijft.

Meer lezen

Een mens als voorbeeld

In het kleine kind is onze band met de dierenwereld nog heel zichtbaar, het is namelijk nog niet bezig met beschaving, moreel besef en bewust leven. Eigenlijk is het geen ‘rocketscience’ om te zien wat de basisbehoeften zijn van ons kleintje; het kind geeft het namelijk vanuit het instinct luid en duidelijk aan! Een baby heeft warmte nodig, voeding nodig, een onstilbare hoeveelheid liefde en omhulling én een mens als voorbeeld om ook zelf mens te kunnen worden.

Dit is een stukje antroposofische menskunde in een notendop. Naar aanleiding van mijn wat kattige stukje over de vrijeschool heb ik véél persoonlijke reacties gekregen, ook van mensen die niet echt fan zijn van het vrijeschoolonderwijs. Die vond ik misschien nog wel het leukst. Vooral de opmerking dat ik natuurlijk helemaal gelijk heb, maar dat de antroposofie wel echt f*cking ENG is

Voor mij geeft de antroposofie fijne inspiratie voor het leven en de opvoeding van mijn kinderen. Wat vinden jullie?

Geëmancipeerde Jip en Janneke

Jip en Janneke geemanicipeerdHouden jullie van Jip en Janneke? Wij wel. Ik hou van het ouderwetse taalgebruik en de verhaaltjes die zo typisch kinderlijk zijn.

Ik vind alleen de man/vrouw verdeling zo tenenkrommend ouderwets. Daarom draaien we in de helft van de verhaaltjes de rollen van vader en moeder en Jip en Janneke gewoon om. Heerlijk verfrissend die moeder met pijp en vader aan de afwas 😉.

Of is dat overdreven? Hadden jullie mijn emancipatie blogal gelezen?

Nb. Ik ben overigens bezig met een verzamelblog voor de beste voorleesboeken per leeftijd. Wie op dit moment een geweldig boek aan het voorlezen is, moet zich absoluut hier onder dit blog melden!

Eerste dag in de eerste klas

De rechte en de kromme op de vrijeschoolMet hoog gespannen verwachtingen is daar eindelijk de langverwachte eerste dag in de eerste klas. Daar staan de kinderen bij de schooldeur, de één nog wat verlegen, de ander overmoedig, klaar om de drempel over te gaan. Vol ontzag voor de leraar en barstend van de zin om te gaan leren, want: “Vanaf vandaag ga ik leren lezen en schrijven!"

De ‘RECHTE en de ‘KROMME'

De eerste dag is een zeer bijzondere dag. Overal op de wereld zullen de leerkrachten van de eerste klas met de kinderen bespreken waarom de kinderen naar school gaan. "Waarom gaan we naar school? Wat kunnen volwassenen, wat jij ook zou willen leren?” Een bijzonder gesprek in de klas volgt.

Meer lezen

Vervolgens kijken de kinderen naar zichzelf en zien hun handen waarmee ze kunnen werken. “Wat kan je allemaal met je handen doen?”

De kromme tijdens de eerste dag in de eerste klas op de vrijeschool“Nu ga ik jullie iets leren, wat je met je handen kan!”
En dan leren de kinderen in de eerste uren van hun schoolleven eerst een rechte lijn en daarna een kromme lijn. De lijnen worden in de lucht getekend, met de voeten gelopen, ontdekt in het klaslokaal en mogen uiteindelijk naast elkaar op het bord verschijnen.

Vraag een kunstenaar of een filosoof, ‘recht’ en ‘rond’ vormen de basis van alles in de wereld om ons heen. En het mooiste geheim is, dat de kinderen, nu ze dit kunnen, álle letters van het alfabet kunnen leren schrijven en lezen!

Een fijn schoolbegin voor alle eerste klassen!

 

Mooie mensen

Moeder in actieVandaag leerden mijn zoons in de speeltuin Merel kennen. Een stralend meisje van 5 jaar en een grote fan van schommelen. Mijn zoons waren meteen dol op haar en aangestoken door haar levensvreugde hebben ze een uur, vrolijk lachend met haar gespeeld.

Pas na afloop toen we naar huis liepen, vroegen mijn zoons waarom Merel met 5 nog een luier droeg. Mijn oudste was ook opgevallen dat ze ander soort trekken in haar gezicht had en anders sprak.

Ja jongens, Merel is een meisje net als jullie, maar sommige dingen leert ze anders. Merel heeft het syndroom van Down en draagt daardoor een stukje extra hemel in zich... kijk maar naar haar stralende ogen!

Hoe doe jij dat? Hoe leg jij je kinderen uit dat dit een mensenkind is, precies zoals zij, net zo uniek en toch anders?

Lees verder

Het syndroom van Down in een maakbare wereld.

De zwangerschap is een kwetsbaar iets in onze drang naar het beheersen van het leven. We proberen middels de beste medische technieken grip op en begrip van dat wondertje te krijgen wat in de buik groeit. Gaat het goed met ons kleintje? Zal ons kindje gezond zijn?

Door alle nieuwe onderzoeksmethodes is het mogelijk om te voorkomen dat er nog kinderen met het syndroom van Down worden geboren. En ik vind dat eerlijk gezegd een heel ingewikkeld thema. Want hoezeer ik ook begrijp dat we het geluk aan de hand proberen te nemen, door deze medische kunsten lijden we ook verlies. Want welke mensen leven zo zonder oordeel en brengen zoveel liefde, passie en onschuld als mensen met het syndroom van Down dat doen?

En toch heb ik ook begrip. Soms ontdekken we iets wat gewoon niet past en soms denken we dat het beter is om in te grijpen om vermoedelijke ellende te voorkomen.

Gelukkig zijn er ook mensen die zich door het leven laten verrassen. Nienke en haar man werden verrast. Hoe ging zij daar mee om? Lees het hier!

Ouderschap is niet altijd leuk

Ouderschap is niet altijd leukVandaag is het zover. Zo'n dag waardoor ik het moederschap best een beetje erg pittig vind!

Dit schreef ik mijn man:

.....Nee het gaat niet goed. Ik ben op dit moment ontevreden. Dat brandjes blussen gevoeld de hele dag door. Huilende, piepende, vragende, poepende, hongerige, hangende, doorslaande, woedende, zeurende, eisende kinderen. Er is er altijd iets!
En ik moet lief blijven, geduldig blijven, verstandig blijven en iedereen tevreden houden.
Ik vind het allemaal NIET leuk! Het slurpt energie! Ik ben nooit alleen, niet in de nacht, niet op de wc, niet overdag, nergens. En ik heb ook zelden de mogelijkheid te leunen op wie dan ook en te zeggen, doe jij het maar, ik kan dit even niet...

Gelukkig heb ik, de voor mij liefste man op de wereld getrouwd. Hij is onmiddellijk naar huis gekomen en heeft me het huis uit gestuurd. Ik zit nu een uurtje te werken aan dingen die ik leuk vind, daarna ga ik een uurtje sporten en vervolgens ga ik 2 uur lang zonder telefoon in een leuk tentje me decadent laten bedienen. Ik heb nu al zin in de bio-vega-burger😉!

Wat zijn die kinderen mijn álles in mijn leven, maar wat is dat alles soms vermoeiend! Herkenbaar?

Herfstfeesten

Herfst tekening met blaadjesDe herfst is een tijd vol feesten. Voor wie meer wil weten over de feesten, wie boekentips wil, wie liedjes wil leren; in de volgende blogs kan je je hart ophalen. Veel inspiratie en leesplezier gewenst!

Inspiratie voor de herfst
Michael
Halloween - Allerzielen - Samhain
Sint-Maarten
Een magisch Sinterklaasfeest
Sint Nicolaas 
Advent

Heb je al mijn eerste tutorial gezien op mijn YouTube kanaal? Ik vond het zo leuk om te maken, dus er volgen vast meer. Vind je dat ook zo leuk, vergeet dan niet je daar te abonneren. Het filmpje bekijken? Klik hier!

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Ontdek meer van Waldorf Inspiration

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Lees verder