
Mijn dagelijkse strijd met mijn draken
Niks is alledaagser dan mijn dagelijkse gevecht met mijn draken. Dit gevecht speelt zich niet af in de middeleeuwen en ook niet in de kunst die ik bewonder. Nee, deze strijd voer ik in mij en met mijzelf.
Wilskracht
Oordelen
Zelfkennis
Ja oordelen kan ik wel, dat is makkelijk. Maar het is natuurlijk duidelijke dat anderen veroordelen een manier is om mezelf vrij te kunnen pleiten. En dát is de eerste stap van persoonlijke groei: zelfkennis! Dat is niet eenvoudig hoor; echt jezelf in de spiegel durven aankijken!
Stap nummer twee is het doen! Het is namelijk niet genoeg het goede te weten. Wil je verandering teweeg brengen, dan zal je ook het goede moeten dóen. Kijk om je heen, we leven in een wereld met onnoemelijk veel kennis en toch zijn we niet instaat ons weten om te zetten in daden. Te weinig daadkracht, te grote idealen, te grote focus op wat een ander zou moeten verbeteren of een te groot ander belang wat ook het beste voornemen onmogelijk maakt te doen slagen.
Stukje bij beetje
In de drang om verder te willen ontwikkelen, om ervoor te zorgen dat we wel stapjes vooruit maken, is het van belang dat we onze voornemens eerst specifiek maken; wat is mijn doel en is het ook echt míjn doel? Daarna is het de kunst het doel in kleine, behapbare stukjes op te delen. Niets zo ontmoedigend als een mislukt plan, niets zo aanmoedigend als een geslaagd stapje!
Een beter milieu begint niet bij 1 persoon die perfect milieuvriendelijk leeft, maar 1 miljoen mensen die dat imperfect doen.
Vaker sporten? 5 keer per week ga ik niet halen, wel 1 keer en als het die tweede keer lukt kan ik extra trots zijn!
Mijn opvoedingsidealen bereik ik als ik begin met 1 enkele gecontroleerde handeling en reflecteer. Waar op de dag is het me geluk wel met geduld een kinderlijk probleem op te lossen? Wat deed ik waardoor het slaagde? Focus op de pareltjes, want alles wat aandacht krijgt groeit.
En met het besef dat uiteindelijk de kwaliteit telt en niet de kwantiteit, ploeter ik voort en zal ik ook morgen weer moedig tegen mijn draken ten strijde trekken.
Wellicht zijn alle draken in ons leven
Uiteindelijk prinsessen
Die er in angst en beven
slechts naar haken
Ons eenmaal dapper en schoon te zien ontwaken.
Wellicht is alles wat er aan verschrikking leeft
In diepste wezen wel niets anders dan iets
Wat onze liefde nodig heeft.
Vielleicht sind alle Drachen unseres Lebens Prinzessinnen, die nur darauf warten uns einmal schön und mutig zu sehen. Vielleicht ist alles Schreckliche im Grunde das Hilflose, das von uns Hilfe will.
Verder lezen:


Dit vind je misschien ook leuk

Halloween – Allerheiligen – Allerzielen – Samhain
11/10/2021
Sint-Maarten
07/11/2021
Eén reactie
Karin Bakkers
Goed artikel!
En dank voor het mooie gedicht.
liefs, Karin