Moederschap
Bewust ouderschap

Dit vertelt niemand je over het moederschap…vaders opgelet!

Het vader- en moederschap is, als je het mij vraagt het mooiste beroep wat er is. Voor welke baan dan ook ben je binnen no time te vervangen, voor jouw baan als moeder of vader niet. Nooit. Maar hoe mooi het ouderschap ook is, dat is niet de hele waarheid…

Het ouderschap brengt namelijk ook heel hard werken met zich mee. En met name de moeders verdienen toch wel echt een medaille, want zijn zij niet de helden van het prille ouderschap? Dat willen vaders, terwijl ze wel 2 luiers in het weekend extra gewisseld hebben meestal niet horen. Daarom hier een lijstje met punten speciaal voor moederdag, dan sta je bij de volgende discussie over wie nou het meeste te doen heeft, misschien met wat extra argumenten in de hand 🙂 Want dit vertelt niemand je over het moederschap, maar het maakt je wel tot onvolprezen heldin!

Hou je vast vaders:

598 keer eervol 'gedoe'

Miskraam we wensen ons een kindHet vaderschap begint voor de meeste vaders pas werkelijk op de dag van de geboorte. Niet gek ook, ze hebben dat kindje niet meermaals per dag in zich voelen trappelen. Het moederschap begint echter beduidend eerder, veel eerder. Om moeder te kunnen worden van 2 kinderen, is het namelijk nodig om 2x een eisprong te hebben. Vrouwen hebben in hun leven pakweg 600 keer een eisprong, dat is dus 598 keer 'zinloze' doorloopjes om moeder te kunnen worden. 598 x 4 dagen die maanstonde voor niks! 598 keer gedoe met maandverband, tampons, bang om door te lekken, irritant op vakantie, mood swings, kans op PMS, endometriose, migraine of andere hormoon ellende en onrein! Ja, volgens verschillende godsdiensten ben je gewoon smerig en moet je het liefst even van de aardbodem verdwijnen met die rode zee van je.

En vaders? Niks in die trant, alleen maar plezier van die zaadcellen. Een dikke 10 punten voorsprong voor de moeders dus.

Zwanger worden

MoederschapZwanger worden is minder makkelijk dan onze ouders bij de seksuele voorlichting ons hebben doen geloven. Ik noem hier nu niet de belasting van de 'angst' om per ongeluk zwanger te worden, die voornamelijk op de verantwoordelijke schouders van de vrouw ligt. Maar zwanger worden is geluk hebben en voor veel stellen, hard werken.

Veel vrouwen tellen zich suf om exact de juiste dag te vinden waarop het romantisch móet worden. Gelukkig maar want in de huidige tijd waar we het veel te druk hebben en pas vanaf 30+ aan kinderen beginnen, is het te danken aan de tellende vrouw dat we ons überhaupt nog voortplanten.

Moeder, oh toch niet 🙁 Al raken miskramen ook het hart van de man, de emotionele- en fysieke belasting ligt toch vooral bij de vrouw. Niet even, maar soms voor altijd. Ook dat is een onderdeel van het moederschap.

Zwangerschap

Is het dan eindelijk gelukt om zwanger te worden dan kunnen de mannen pas echt met het op handen dragen van hun vrouw beginnen. Misselijkheid, bekkeninstabiliteit, inwendige doktersonderzoeken, vreetaanvallen, weer hormoonschommelingen, plassen in flessen voor moeders voor moeders, een explosief groeiend lichaam, van alles niet mogen en iedereen die daar zich nu mee denkt te mogen bemoeien, onzekerheden, stomme opmerkingen, heftige dromen, niet lekker kunnen liggen, vreemde mensen die aan je buik gaan zitten, 100 keer plassen per dag; het hoort allemaal bij de fantastische tijd van de zwangerschap.

Mannen hebben behalve de 2 zwangerschapskilo's niet zoveel te klagen, toch? Durf het niet nu iets te zeggen over lastige hormonen... meeveren is echt een eitje!

Een mens op de wereld zetten.

De geboorte. Hoe geweldig is het dat je als mens, een mens op de wereld kan zetten?! Een waar privilege van de vrouw. Maar wat een werk! Weer die handen voor inwendig onderzoek, mensen die denken de baas over jou te kunnen spelen, pijn, hard werken, emoties, keuzes, onzekerheden en bevallingskwaaltjes. Een kind op de wereld mogen zetten is zo'n wonder, maar voor die krachtact krijgt de vrouw minstens 100 punten extra voorsprong!

We zijn er nog niet hoor...

Want heb jij wel eens last gehad van een gehecht perineum? Borsten van glas? Weken lang kraambloed en gehannes met oh zo charmante luierachtig maandverband?

Waarschijnlijk niet. Dat hoort namelijk ook bij het moederschap. Net als:

  • lekkende borsten op zeer ongelegen momenten,
  • niet kunnen hoesten zonder bang te zijn voor urineverlies omdat je bekkenbodemspieren niet meer zo optimaal werken,
  • altijd beschikbaar moeten zijn, jij bent namelijk de lopende voedselvoorziening,
  • de verplichtingen als contactpersoon met de school en alle ouders van vriendjes en vriendinnetjes,
  • het overzicht behouden in de kast of er genoeg luiers, doekjes, crème en melk is,
  • midden in de nacht wakker worden om te beseffen dat je nog cupcakes moet bakken voor de verjaardagstraktatie,
  • op je werk jezelf een ontaarde moeder voelen omdat je niet thuis zit te bonden met je kind,
  • je het gevoel hebt te kort te schieten voor je baan,
  • en altijd weer die blik in de spiegel waarin je ziet dat het moederschap je van binnen rijker heeft gemaakt, maar met haaruitval, soms meerdere rondingen, veranderde borsten, de wallen onder je ogen, gevoeliger bindweefsel, je van buiten wel laat merken dat er iets veranderd is.

En nu samen

En dat komt opeens de dag dat moeders mogen loslaten want het kleintje wordt groot. Loslaten en eerlijk verdelen! Want ook al is nog niet iedereen op de hoogte: ouderschap kan je uitstekend eerlijk verdelen! Vader en moeder kunnen net zoveel werken, net zoveel thuis zijn, net zoveel bezig zijn met opvoeding en onderwijs en net zo goed vooruitdenken wat in het huishouden en in het gezin nodig is. Wat een zegen! En moeder, dan is het ook aan jou de kunst om los te laten, want als je nog altijd het luiertasje pakt als manlief naar de speeltuin gaat, dan leren ze die verantwoordelijkheid natuurlijk nooit ...

Maar tot dat zover is zou ik als vader gewoon zonder piepen die 2 luiers extra verschonen en in je handjes knijpen dat jij niet op je werk zit te kolven alsof je Miss Demeterkoe herself bent 🙂 .

2 reacties

  • Joosje Hooimeijer

    Wat een prachtig eerlijk verhaal! Ik herken veel in je tekst. Al die klachten en wat er allemaal in, op en rond je lijf gebeurd had ook niemand me verteld! Het blijft lastig om de juiste balans te vinden in de zorg als een kindje groter wordt. Nou vind ik dat zelf niet erg, met mn kind ben ik het liefste, maar maatschappelijk gezien klopt het toch vaak niet.
    Echt super leuk te lezen!

    Warme groet Joos

    Ps dat houten beeldje op de foto heb je dat zelf? Wat een prachtige afbeelding! Weet je het merk toevallig?

    • Eveline Clignett

      Dank je Joos voor je fijne reactie! Ik ben het helemaal eens met wat je zegt. Gek genoeg hadden we laatste tijd meer die ‘noodgedwongen’ tijd met onze families en voor mij legde het toch wel bloot hoe onnatuurlijk gehaast en vol onze levens normaal eigenlijk zijn.
      Ik heb helaas geen idee waar het beeldje vandaan komt… prachtig he!

      Liefs, Eveline

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Ontdek meer van Waldorf Inspiration

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Lees verder